Менинг исмим Ноила. 2 нафар фарзандим бор.
Хозир Фарғонада қандолат цехида ишлайман.
Очиғини айтсам, эрим билан унчалик тинч тотув яшамаймиз. Эрим бир фирмада хисобчи бўлиб ишлайди.
Бўйи ўртача. Озғинроқ.
Мен эса аксинча,эримдан сал тўлароқ гавдалироқман.
Гапни очиғи эримдан тўшакда унчалик қониқмайман.
Дугоналаримни эрини кўриб хавас қиламан.
Эр дегани сал гавдалироқ, дангалроқ бўлсада.
Баъзан дугоналарим эри қийнаб қилганини айтиб ичимни куйдиради.
Кўчада гавдали эркакларни кўриб, ғалати бўламан.
Бир таниш докторим бор эди.
Жудаям хушмуомила.
Бир кун ишдан қайтаётсам машинасида келиб тўхтаб сўрашиб, ўтиринг обориб қўяман деди.
Мен - Йўқ рахмат доктор кейинги сафар, хозир дўкондан у бу нарса олишим керак десам.
- Майли ўзиз билас деб юриб кетти.
Шу шу ўша доктор хеч хаёлимдан кетмади.
Гавдали келишган йигит.
Уйга келиб хеч қўлим ишга бормади.Овқат қиляпману, яна ўша доктор хаёлимда. Овқатланиб бўлиб ётдик.
Болалар ухлашди.
Эрдан дарак йўқ.
Доим кеч келади ишдан.
Душга кириб ювиниб, пастларимни тозалаб чиқиб хаёл суриб ётдим.
Қанийди доктор билан ётган бўлсам.
Асбобиям анча катта бўлса керак.
Хотини билан қаноқ ётаркин.
Эээхх...
Ухлаб қолибман.
Эрим келиб ётганини хам билмабман.
Мундоқ бир эр бўлиб ёпишмайди.
Ўзим айтмасам хеч нарса қилмайди.
Кўрдинг, хотининг қип яланғоч ётибти.
Хеч йўқ бир ўпиб қўй номард.
Ўзим секин уйқусираган бўлиб, оёғимни битасини эримни устига қўйдим.
Секин қучоқладим.
Хайрият, мамаларимдан ушлаяпти.
- Иииммми нима қиляпсиз дадаси десам
индамай мамаларимдан эзиб ўпиб, озгина қилиб, бир икки минутда бўшаниб, тескари қараб ухлаб қолди.
Бўлди, шу қилгани бир хафтага етади унга.

Хар куни ишдан чиқиб, докторни кутардим.
Нихоят 3- куни олдимга оқ ласетти келиб тўхтади.
Бу ўзим ишқида ёнганим ўша доктор эди.
- Ха Ноила опа ўтиринг обориб қўяман деб машина эшигини очди.
- Вой қаноқ бўларкин, овора қилиб қўяманда доктор сизни.
- Овораси борми опажон ўтиринг, деди.
- Рахмат катта, деб машинага ўтиргандим.
- Ман сизни кўтариб кетмайманку опа,
- Кўтаролмайсизамда...
Машина йўлга тушди.
Доктор менга бошдан оёқ бир қараб қўйиб,
- Ээ, опа нима деяпсиз кўтараман сизни.

- Ростанми, кўтаролмасангизчи?
- Гаров ўйнаймизми, кўтараман деб қўлини чўзди.
- Мани хижолат қилдирманг доктор
- Хижолати йўқ опажоним,
хўп десангиз хозир бирровга бир жойга кириб чиқамиз.
Кейин уйингизга ташаб қўяман.
-Вой нималар деяпсиз, уйда болларим ўзи ёлғиз қолган, эрим келишига овқат қилишим керак,
- Мана шу атрофда янги ишхона очганман, қўрқманг еб қўймайман.
- Билиб бўладими еб қўйсангиз, кейин ман нима қиламан.
- Қўрқманг, хозиргача бирорта аёлни еб қўйганим йўқ, нахот сизни еб қўйсам.
-Мана етиб хам келдик.
Юраверинг қўрқманг.
-Жуда ғалати бўлдику.
Доктор машинадан тушиб катта бинога кириб кетди.
Бироздан кейин бир аёл чиқиб, кираверинг доктор чақиряпти деди.
Секин кириб бордим.
Доктор халатини кийишга улгурибти.
-Келинг опа кираверинг деб хонага кириб кетди.
Кирсам хона шинам, стол стул диван бор экан.
Мана шу мени янги ишхонам.
Сиз бемалол, ўтираверинг деб доктор чиқиб кетди.
Сал хотиржам бўлиб диванга ўтирдим.
Бироздан кейин доктор кириб,мана опажон ўзимиз қолдик, деб қучоқлаб ўпди.
-Вой нима қиляпсиз доктор?
- Сизни анчадан бери ёқтираман.
Сизни биринчи марта кўрганимда яхши кўриб колгандим.
-Йўқ керакмас манга, унақа қиманг илтимос десам хам қулоқ солмай, кўйлагимми кўтариб, мамаларимдан ушлаб эзиб қоринларимдан ўпиб,
-Жоним Ноилам сизи ўзим бошимда кўтариб юраман, йўқ деманг жоним деб трусигимми ечиб амимми тепасидан ўпганда ўзимми буткул йўқотдим.
Туш кўряпман гўё.
Давоми бор.