so‘radi u
uzoq jimlikdan so‘ng.
– Ha, – javob berdim men ham undan
qolishmaydigan uzoq jimlikdan so‘ng. – Qurolni
qaerdan olsam ekan? Menda hech
narsa yo‘q.
U o‘zining tubsizdek ko‘rinuvchi
sumkasidan 32-
kalibrli to‘pponcha oldi va uni sharfi bilan
yaxshilab artib, menga uzatdi.
– Uni manavi to‘pponcha bilan oting,
keyin
shahar tashqarisida tashlab
yuborarsiz... Soat o‘n bir yarimlarda uyga yaqinlashing.
Eshik
ochiq bo‘ladi. Mehmonxonaga kirib,
kutib
turasiz...
Men soat 22.25 da uning uyi yonida to‘xtadim
va cheka boshladim. Gugurt chaqib,
sigareta
yaqinlashtirarkanman, qo‘llarim
titrayotganini
ko‘rib, mamnun bo‘ldim. Bu ish osondek,
mushkulliklar bo‘lishi mumkin
emasdek
tuyilardi. Roppa-rosa soat o‘n bir
yarimda
zinapoya yoniga keldim. Ayol va’da qilganidek
eshik ochiq edi. Men yo‘lakdan asta
o‘tib, qop-
qorong‘i mehmonxonaga kirdim.
Xona o‘rtasida
to‘xtadim va qaerga berkinishni o‘ylab, atrofga
alangladim.
Men endigina eng uzoq burchakka
yashirinishni
mo‘ljallagan onda to‘satdan
mehmonxonada chiroq yondi.